Bergur Thorberg ( 1829–1886) var landshöfðingi frá 1882 til 1886 og var annar í röð þeirra þriggja sem gegndu landshöfðingjaembættinu. Bergur var fæddur á Hvanneyri í Siglufirði, sonur séra Ólafs Hjaltasonar Thorberg og Guðfinnu Bergsdóttur konu hans. Hann lauk stúdentsprófi árið 1851 og lögfræðiprófi frá Hafnarháskóla árið 1857. Bergur varð aðstoðarmaður í danska dómsmálaráðuneytinu árið 1857 og amtmaður í vesturamtinu árið 1866. Hann sat þá í Stykkishólmi. Hann varð jafnframt amtmaður í suðuramtinu árið 1872 en þá voru embættin sameinuð. Bergur flutti til Reykjavíkur árið 1873. Hann var bæjarfulltrúi í Reykjavík 1876 - 1883 og konungskjörinn alþingismaður 1865 - 1883. Hann var settur til að gegna landshöfðingjaembættinu í fjarveru Hilmars Finsen 1882 og síðan skipaður landshöfðingi og gegndi því embætti til dauðadags. Texti af Wikipedia